Karanlık Lord & Lady Alımları !

AD:Amy Almora
SOYAD:BLACK

Örnek rp:


...............

"Hayır, ben yapmadım nolur beni oraya götürmeyin anne inan bana isteyerek olmadı ....hayır,hayır!!"
HAAAAYIIIIIRR!

Yattığı gıcırtılı yataktan adeta uçarcasına sıçradı.Yanaklarından sıcak birşeyler süzülüyor ve dudaklarında tuzlu bir tat bırakıp yamalı eski pikeye damlıyordu.Kalbinin sesi rahat bir şekilde duyulabiliyordu.Bir süre boş gözlerle baktıktan sonra artık etrafındaki sesleri duyabiliyordu.Ahşap gıcırtıları , teleaşlı ayak sesleri ve kulağı rahatsız edden fısıldaşmalar....

En yakın arkadaşı Anna 'nın "Amy ,Amy.... iyi misin?" demesi üzerüne kendine gelip kimseyle konuşmadan ağır adımlarla yatakhanenin kapısından çıktı.Tuvalete doğru ilerledi.Üzerindeki beyaz geceliği ve bembeyaz olmuş yüzüyle tıpkı bir hayalet gibiydi.Yüzüne bir kaç kere su çarpması onu kendine getirmiş gibiydi.

O korku dolu yatağa dönmek istemiyordu.Artık uyumaktan korkar olmuştu.Her gece kafasını o naftalin kokulu yatağa koyduğu zaman aynı kabusları görmekten delirecek gibiydi.Tuvaletten çıktı.Yatakhanenin kapısının önünden geçerken bir an durakladı.O durur durmaz içeride ki konıuşmalar kesilmişti.Kafasını iki yana sallayıp "Lanet olsun" dedi.Hızlı adımlarla ahşap merdivenin gacur gucur sesleri eşliğinde aşağı indi.Hantal gibi olan kapıyı güç bela iterek dışarı çıktı.İnsanı titreten soğuk,yağmurlu ve bir o kadar da rahtlatıcı bir hava vardı.O güzel toprak kokusunu içine çekti.Titriyordu ama buna hiç aldırmadan su birikintilerinden şap şap geçerek bir banka oturdu.

Bir süre yağmur damlalarının ıslak zeminle temasından çıkan sesleri dinledi.Bu sesler ona bir şarkıyı hatırlatıyordu.Bir süre o şarkıyı mırıldandı.Arkasına bakıp mide bulandırıcı muggelara ait yetimhaneye suratını asark baktı.Önüne dönüp kendi kendine "Nefret ediyorum buradan" dedi.Arkasından gelen ince ve tiz bir ses onu ürküttü. "Benden de mi ?" diyen Anna olunca rahatladı.

"Hayır tabii kide öyle bir şey olmayacağını biliyorsun sen benim için çok değerlisin" dedi Amy.Karşısın da ki yüz ona şefkatli ve sevgi dolu bakıyordu.Ama gözlerinin derinliklerindeki tedirgin bakışları hissedebiliyordu Amy.
Kısa süreli sessizliği Anna bozmuştu."Senin için endişeleniyorum Amy içinde kopan fırtınalr..."Amy Anna nın sözünü kesip "Dinle Anna" dedi.Sesi çok kararlıydı.Yaşadığı olayları kimseye anlatmamış ne varsa hepsini içinde yaşamıştı.Anna onun için çok değerliydi.Onunla herşeyini paylaşabilirdi.
"Tam iki sene önce bugündü.Güneş yüzünü yeni yeni göstermeye başlamış ve pencereden odaya ışıklarını saçıyordu.Uyanıp aşağı indim.Küçük kardeşim Billy ,annem ,babam hepsi bana bakıp gülümsediler.Annem kahvaltı hazırlıyor,babam Dırdırcı yı okuyor,kardeşim de muggle çizgi filmleri izliyordu.Her şey yolunda gibiydi ta ki yemekten sonra bahçeye çıkıp kardeşimle oynayana kadar."

Amy gözlerinden akan yaşları silip devam etti.

"Anne ve babamızın asalarını gizlice alıp sanki düello yaparcasına asaları birbirimize sallıyorduk.İlk başlarda çok zevkli bir oyundu ama aklıma önceden kitapta okuduğum bir büyü gelince her şey değişti.Farkında olmadan o sözcükler ağzımdan fısılltıyla çıktı.Birden asadan kırmızı bir ışık huzmesi fırlayıp kardeşime isabet ettti.Zavallı Billy önce havalanıp sonra sert bi şekilde yere düştü.Yanına yaklaştım .'Billy billy' diye seslendim ama hiç cevap vermedi.

Işığı görmüş olacaklar ki annem ve babam geldi.Delirmişcesine kardeşimin etrafında dolanıyorlardıBabam bilinin yaşayıp yaşamadığını kontrol etti .Ama ne yazıkki yaşamıyordu.Babam yanıma hızla gelip beni sarsarak 'ne yaptın ona söyle ne yaptın' dedi.Artık birşeylerin ters gittiğini anlamıştım.Annem daha sakin ama ağlayarak yanıma geldi .Saçlarımı okşadı ve 'asayı sallarken her hangi bir büyü çıktımı kızım ağzından' dedi.Bende kitapta okuduğum şeyin 'AVADA KEDAVRA 'olduğunu söyledim."

Amy bir an solgun ve yaşla dolu gözlerini Anna ya çevirdi.Onu donuk gözlerle kendisine bakarken buldu.Anna kendini toparlayıp "pekii ee sonra noldu " dedi.Amy büyük soğukkanlılıkla devam etti.

"Kardeşimin ölümünden bir kaç gün sonra anne ve babamın tartışmalarına kulak mi,safiri oldum.Babam beni bi muggle yetimhanesine vermek istediğini söylüyor ama annem ağlayar hayır diyordu.Daha küçük olduğumu ne yaptığımdan habersiz olduğumu savunuyordu.Ama babaım sesi hiç olmadığı kadar kararlıydı.Bir hafta sonra eşyalarımı kapının önünde gördüm.Beni arabaya bindirip buraya getirdilerBurayı görünce hüngür hüngür ağlamaya başladım " nolur beni bırakmayımn bilerek yapmadım " diyordum.Annem de ağlıyor babam ise sert bakışlarıyla elimden tutup kapıya doğru çekmeyordu.Elinden kurtulup koşarak annemin boynuna atladım." anne beni bırakma inan isteyerek olmadı" diyor bir yandan da ağlıyordum.Annem ise sadece "biliyorum kızım biliyorum" diyebiliyordu.Sonunda babam beni kucaklayıp müdüre hanıma teslim eti.Hiç acımadan sert ve soğuk bakışlarla beni oracıkta bir başıma bıraktı.Kendimi hiç olmadığım kadar yalnız hissediyordum.Bir ay bunun şaka olduğunu bir gün beni alıp götürecekleri hayaliyle yaşadm ama sonunda anladım ki beni bu karanlık dünyada bir başıma bırakmışlardı."


Amy soğuk ve şiddetli bir rüzgarın esintisiyle titredi artık soğuk iyice bastırmış rüzgar ise şiddetini arttırmıştı.Anna nın sıcak bir dokunuşu ve tatlı sözleri onun içini ısıtmaya ve ferahlatmaya yetmişti.

"Sabret Amy yakında gerçek yuvamıza HOGWARTS' a gideceğiz.... Ve emin ol herşey düzelecek".......

................